Hiperaktibitatea

TDAH lez ezagutzen dena da. Haurtzaroan izaten den nahaste neurokonduktual ohikoena da. Horretan, bi faktore genetikoek bai ingurumen faktoreek eta bai genetikoek dute zerikusia. Sintomak umetatik agertzen dira eta gaixotasunaren ezaugarri nagusiak, batez ere, honakoak dira: ariketa fisikoa areagotzea, inpultsibitatea eta arreta mantentzeko zailtasuna izatea. Horretaz gain, gaitz hau pairatzen duten umeengan autoestima arazoak ager daitezke eta gaixotasun honek, umearen pertsonarerteko harremanetan ere eragina izango du. 

Gaur egun hiperaktibitate eta rreta ezari buruz jende guztiak hitz egiten du, baina jende guztiak, arreta eza hiperaktibitatearekin lotzeko joera du. Diagnostikatutako ume gehienek nahaste konbinatu bat izaten dute arreta eza eta hiperaktibitatea barnean biltzen direlarik. Kasu batzuetan, sintomatologia lehenengoan edo bigarrenean bakarrik aurkezten da, arreta eza dagoela ohartu gabe, baina bai batzuei eta bai beste batzuei berdin izendatzen zaielñla jakin beharra dugu. Oso logikoa ez da gertatzen, baina ikuspegi diagnostikotik ikusita gutxienez horrela da, nahiz eta umearekin harremanetan dauden profesional eta pertsonak ondo ezagutu umeak dituzten ezuagarriak.

Nola jakin zure semea hiperaktiboa dela?

- Arreta eza antzeman dezakegunean (eskakizunei, zereginei, jarraibideei, jarduerei...)

- Eskuak eta oinak larregi mugitzea

- Eserlekutik zutitzea

- Motore bat izango balu bezala funtzionatzen du askotan

- Momentu ezegokietan salto eta korrikan aritu

- Askotan jolasteko zailtasunak dituzte

- Maiz larregi hitz egiten dute

- Erantzunak arinegi ematen ditu

- Txanda mantentzeko zailtasuna azaleratzen du

- Besteen jarduerak geldiarazten ditu edo tartean sartzen da

Ezaugarri guzti hauek eta eskolatik jasotako orientazio guztiak, gurasoak bideratzeko baliagarriak dira, baina ondoren, profesionak batetara jo behar izango dute balorazio, orientazio eta tratamendu egoki bat emateko. Gurasoek, umea tratatzen duen profesionalak ematen dituen jarraibideak, gogorki bete beharko dituzte. Lanari ikuspegi familiarra ematea gomendagarria izaten a, etxean ematen baitira egoera erreal eta naturalenak. Gurasoek ere, erantzun batzuk aldatu beharko dituzte eta horrela, semearekin jokaera desberdina eta egokiagoa izango da.